sypialnia moich koszmarów

Zrobiłam to. Powinnam w zasadzie napisać w czasie przyszłym, ale nastawienie psychiczne podobno jest najważniejsze, a moja psychika jest na to gotowa w 100%.
Ale od początku. Dzisiaj pokazuje sypialnię w stanie, że tak powiem, zastanym - to znaczy bez ŻADNYCH kosmetycznych poprawek, sprzątania, uładzania itd. Jedynym wyjątkiem było pościelenie łóżka (zwyczajnie stchórzyłam).  Na poniższych zdjęciach można zobaczyć naszą sypialnię po 5 miesiącach (słownie: pięciu miesiącach) mieszkania.

Od wejścia wita gości deska do prasowania pełniąca tutaj funkcję wieszaka na garderobę męską:  uwodzicielsko przewieszone spodnie od dresu mają zachęcić gości do odrzucenia precz wszelkich konwenansów i "czucia" się jak u siebie:

Część męska sypialni łączy w sobie funkcjonalność (nigdy nie wiadomo, kiedy przyda się dodatkowy kontakt - przedłużacz zawsze pod ręką!) oraz wygodę (sztuczna owcza skóra na podłodze zapewnia stopom nieziemskie donania rano). Pudełko z nadrukowanym Niu Jorkiem to element wprowadzający do pomieszczenia nieco atmosfery wielkiego świata:

Część damska sypialni: gustowne białe pudełko z IKEA na wszystko, czego nie da sie postawić na wierzchu czyli: gazety, przeciwsłoneczne okulary, prawo jazdy oraz rzadko używane kosmetyki:

W tym samym minimalistyczno-apokaliptycznym stylu utrzymana jaest też ściana nad łóżkiem - biel oraz wszechobecna ścienna golizna nadają wnętrzom klimatu rodem spod celi:

Część okienna - tutaj zgromadzono kluczowe dla całego wystroju elementy: do niczego nie pasujące zasłonki, papier w kolorze turkusowym (nie mogę sobie przypomnieć do czego mi był potrzebny..), jakieś doniczki, jakieś wazoniki, ledwo żywe kwiatki oraz.... zapasy wody na wypadek wojny:

Tak własnie prezentuje się nasza sypialnia. Jak widać na załączonych obrazkach atmosfera nie nastraja optymistycznie (a wręcz przeciwnie).
Ale już niedługo.... już za chwilę....

 Będzie się działo w ten weekend....
Pa!